Zdawać egzaminy nie jest łatwo. Wiem, bo też musiałam to robić. I uczyć się również. I na naukę były różne sposoby: praca w grupie, uczenie się nocami do białego rana, nie uczenie się i chodzenie na egzaminy na przysłowiową „pałę”. Tego ostatniego nie polecam. Szczególnie z powodu wstydu, który takie zachowanie po sobie pozostawia.

Czyli najprościej. Chcecie się nauczyć do egzaminów to nie pozostaje wam nic innego jak się uczyć. W przygotowaniach bardzo pomocne będą dobre notatki. Dlatego kilka porad jak je wykonać skutecznie.

Notowanie z książek. Niby łatwe, ale jednak trudne. Bo jak to zrobić żeby się nie narobić, ale nauczyć. Zrobić notatki, które będą dobre nawet wtedy kiedy będziemy do nich wracać po jakimś czasie.

Jak się do tego zabrać?

Może przyjąć dwie zasady: mieć koncepcje i nie mieć koncepcji robienia notatek.

Zaczniemy od zasady drugiej – bez koncepcji

Czytamy więc książkę, podręcznik, artykuł i na bieżąco notujemy. Notujemy, nazwijmy to: „jak leci”. To, co wydaje nam się ważne zapisujemy. I kolejne ważne zdanie, pojęcie, myśl i tak dalej… Zapisujemy. Efekt? Nie znając całości notowanego materiału będziemy notować zarówno elementy istotnie jak i te mniej ważne. Być może ostateczniej z tych notatek trzeba będzie robić notatki raz jeszcze. Jeśli oczywiście będziemy na tyle sumienni, że te pierwsze wykonamy w całości. To znaczy z całości książki a nie tylko jej kilku fragmentów.

Dlatego polecamy sposób bardziej koncepcyjny.

Otóż, zróbcie inaczej. Przeczytajcie książkę w całości. I po tym pierwszym czytaniu zróbcie to jeszcze raz. Nie martwcie się, drugi raz jest prostszy, bo znacie już budowę książki i jej treści.

I teraz jest dobry moment na notowanie!

Dobry moment bo intuicyjnie wyczuwacie już co jest dla profesjonalizmu waszych notatek ważne. O czym to w ogóle jest. I teraz przyda się notatnik. Do zapisywania, notowania, grupowania wiedzy.

Sprawdźcie jak zrozumieliście tekst, ile już wiecie i zapiszcie to „własnymi słowami”. Jeśli teraz potraficie to czego się dowiedzieliście opowiedzieć innej osobie to chyba chyba w materii przygotowywania notatek odnieśliście sukces.

Tagi: Pisanie prac, prace inżynierskie, notatki, pisanie prac inżynierskich,

Czytaj więcej

Kryminalistyka to, w odróżnieniu od kryminologii nauka praktyczna, wykorzystywana w procedurach prawnych, obejmująca taktykę, technikę i strategię zwalczania przestępczości a także innych niekorzystnych społecznie zjawisk.

Czy się zajmuje kryminalistyka?

Kryminalistyka zajmuje się poznawaniem metod popełniania przestępstw, wykrywaniem faktu ich popełnienia oraz wykrywaniem sprawców, a także metodami zapobiegania przestępstwom.

Osmologia stanowi część nauki kryminalistyki, gdzie istotą są badania zmierzające do identyfikacji osób na podstawie ich śladów zapachowych.

Psy w akcji

Współcześnie opracowane podstawy ekspertyzy osmologicznej realizowane są według ściśle ustalonej metodyki. Największe zasługi należą się tutaj T. Bednarkowi, który ma dominujący udział w tej problematyce. Od wielu lat do identyfikacji tej wykorzystuje się specjalnie wytresowane psy różnych ras. Kiedyś użycie psa było znacznie mniej skomplikowane. Po prostu w toku sporządzania protokołu odnotowywano, czy pies dokonał identyfikacji, czy też nie. Aby zachować maksymalną obiektywność potrzeba wiele ważnych uwarunkowań, które muszą zostać uwzględnione.

Ślad kryminalistyczny

W kryminalistyce zakłada się, że każde zdarzenie które zachodzi w otaczającej nas rzeczywistości pozostawia po sobie ślady. Każdy ślad ma własne, niepowtarzalne cechy, które pod warunkiem, że zostaną wykryte, dobrze zabezpieczone i odpowiednio wykorzystane ukazać mogą nie tylko przebieg zdarzenia, mogą pomóc w identyfikacji osób, rzeczy, zwierząt, które brały udział w badanym zdarzeniu. Ślad kryminalistyczny jest nie tylko pozostawionym odciskiem czy plamą, ale przede wszystkim pozostawionym tropem, którym trzeba podążyć.

Identyfikacja śladu przez psa

Do identyfikacji człowieka na podstawie pozostawionego przez niego śladu zapachowego wykorzystuje się specjalnie szkolone psy. Są to „psy „obronne” przyuczone do patrolowania terenu, przeszukiwania miejsc, konwojów, pościgów; są również psy tropiące przeszkolone do ustalania miejsca zdarzenia, dróg dojścia i odejścia sprawców, poszukiwań osób, odnalezienia ukrytego lub porzuconego łupu z przestępstwa, identyfikowania rzeczy, odzieży, narzędzi użytych przez sprawcę. Jest to też grupa psów wyszkolonych i wyspecjalizowanych w wykrywaniu jednego zapachu – zwłok, broni i materiałów wybuchowych, narkotyków, samogonu czy chemikaliów.

Wartość dowodowa identyfikacji śladów przez psa

Wartość dowodowa takiej identyfikacji bywa oceniana bardzo różnie. Traktując nieraz tę czynność jako eksperyment zdarza się, że sądy uznają pozytywny wynik za pełnowartościowy dowód. Jest to jednak cały czas metoda kontrowersyjna. Liczne błędy popełniane w praktyce przy zabezpieczaniu tych śladów, niewłaściwa dokumentacja (w protokołach oględzin), niedbale przeprowadzone czynności selekcyjne, a przede wszystkim niepełna znajomość czynników mających wpływ na zachowania psów – nie pozwalają na jednoznaczną ocenę tych zabiegów.

Interesuje Cię pisanie prac z kryminalistyki i kryminologii?

Wejdź na to ogłoszenie:

PISANIE PRAC KRYMINOLOGIA KRYMINALISTYKA POMOC W REALIZACJACH

Czytaj więcej

Esej

to stosunkowo trudna forma literacka, dająca jednakże spore pole do pisarskiego popisu, jeśli mamy faktycznie coś do przekazania. Esej ma za zadanie w sposób literacki – naukowy, zaprezentować punkt widzenia autora. Dzięki temu artykułowi pisanie eseju nie będzie dla Ciebie problemem.

Rodzaje esejów możemy podzielić na:

Społeczne

Filozoficzne

Artystyczne (krytyczne)

Publicystyczne

Geneza: Słowo esej pochodzi od francuskiego essai, co oznacza próbę.

Cechy charakteryzujące esej

Esej jest gatunkiem synkretycznym (połączony z różnych poglądów i ideologii), który czerpie wiele cech z innych gatunków (hybrydyczność).

Osobą mówiącą i wyrazicielem poglądów i myśli w eseju jest autor. (subiektywizm)

Esej wykorzystuje jako elementy składowe różne formy literackie i publicystyczne (hybrydyczność)

Jest to przedstawienie w formie zapisu toku rozmyślań autora nad określonym w formule problemem (refleksyjność)

Przedstawione argumenty nie są systematyzowane hierarchicznie (niesystematyczność)

Świat przedstawiony w eseju nie jest fikcyjny (niefikcyjność)

Znani twórcy esejów

:

Marek Aureliusz, Platon, Michel Eyquem de Montaigne, Tomasz Mann, Robert Musil, Josif Brodski, Milan Kundera, Zbigniew Herbert, Stanisław Lem, Witold Gombrowicz, Paweł Jasienica, Czesław Miłosz, Leszek Kołakowski, Jan Kott, Konstanty Puzyna, Andrzej Kijowski, Zygmunt Kałużyński czy Adam Michnik, Adam Zagajewski czy Olga Tokarczuk.

Esej powinien być:

Zwięzły i jasny w przekazie, niezaśmiecony przypadkowymi zwrotami (długość eseju: 2000 do 4000 znaków)

Zróżnicowany pod względem tropów stylistycznych i figur retorycznych (poetyckie obrazy – fragment świata przedstawionego w utworze, anegdoty, błyskotliwe aforyzmy, dygresje, ironia, groteska, elementy narracyjne lub liryczno-refleksyjne, paradoksalne sformułowania)

Przemyślany pod względem struktury, luźna kompozycja jest niewskazana

Niebanalny i nietrywialny pod względem formowanych treści

Dobry esej:

Ukazuje znajomość tematu i umiejętność poruszania się w nim;

Identyfikuje najistotniejsze zagadnienia;

Analizuje i wartościuje argumenty;

Ma prostą i przejrzystą strukturę;

Nie jest matecznikiem przypisów i bibliografii,

Jest ciekawy, intelektualnie dowcipny.

Pisanie eseju

Od stworzenia wprowadzenia. To podstawowy element. Potem następuje wyznaczenie osi konstrukcyjnej eseju – skojarzeń, cytatów, z którymi pojęta zostanie przez Ciebie polemika. Pisanie eseju to ćwiczenia dla mózgu, inne niż pisanie prac.

Jak napisać esej?

Przemyśleć formę, konstrukcję, kontekst i swoje podejście do tematu,

Skojarzyć odpowiednią literaturę, cytaty, nurty filozoficzne i inne kojarzone z daną możliwością

Wyjaśnić występujące pojęcia (jeśli jest taka konieczność)

Zapisać temat i go szczerze przemyśleć

Esej naukowy jest esejem którego celem jest popularyzacja i przybliżenie osiągnięć z różnych dyscyplin wiedzy.

Co jest ważne w eseju naukowym?

Postawienie pytania badawczego na początku tekstu / hipotezy, która student stara się wykazać w odpowiedzi na postawiony problem;

Przedstawienie argumentacji za podaną tezą/hipotezą opartą na aktualnym stanie badań;

Autorskie podsumowanie tematu z wyraźnie zaznaczoną odpowiedzią na postawiony problem.

Zły esej powstanie gdy:

Ograniczysz się do cytowania opinii innych;

Owiniesz w bawełnę, nie odpowiesz na pytanie będziesz „lał wodę”;

Nie postawisz jasnych tez;

Unikać będziesz sytuacji, że tezy wynikają z argumentów;

Opiszesz konkluzje bez analizy argumentów prowadzących do nich.

Dobry esej to ukoronowanie pracy studenta i jego wyniku egzaminacyjnego!

I Ty popisz się kunsztem literackim autora! Dzięki esejowi poznasz i posmakujesz przyjemności intelektualnej!

Czytaj więcej

MICHAŁ, FACEBOOK.COM

No i ciekaw jestem, czy ludzie naprawdę wykwalifikowani (czyli na przykład znający języki, liczba mnoga nieprzypadkowa, ojczystego nie wliczamy) też są skazani na klęskę?

DARIUSZ, FACEBOOK.COM
Kusząca wydaje się wizja, żeby cedować swoje niepowodzenia na inne czynniki. Jestem gruby, to nie moja wina, nic z tym nie zrobię, idę na kebaba. Prawdą jest, że większość porażek to nasza wina, czy to nieprzygotowanie, czy to brak podjęcia decyzji w odpowiednim czasie.

SŁAWOMIR, FACEBOOK.COM
Żeby można było oszczędzać pokaźne sumy, trzeba najpierw nauczyć się dobrze zarabiać, a do tego potrzebna jest inteligencja. Korelacja między wysoką inteligencją a wysokimi dochodami wynosi 0,8 i jest to jedna z najwyższych korelacji (przy l oznaczającym 100 procent zbieżności).

BARTUŚ, FACEBOOK.COM
A wy dalej z tą śmieszną propagandą, że w Polsce pracy nie ma. A jak już jest, to nieopłacalna. Totalna bzdura, nieudacznicy. Nawet w małym Toruniu taka sytuacja nie istnieje. Jednak totalne lewactwa wciąż przy swoim. (…) Zapewniam, że jak się dobrze rozejrzy i dobrze popracuje, to 3-4 koła miesięcznie spokojnie zarobi. (…) Na głupiej słuchawce w cali center tyle się dostanie.

JERZY, FACEBOOK.COM
Można też sobie postawić cel, że podniesiesz sobie kwalifikacje w branży, która ci się podoba. Wiele cechów (dla przykładu chociażby cech optyków) oferuje kursy i szkolenia za pieniądze osiągalne nawet przez ludzi zarabiających minimalną. I już z 1800 (sprzedawca) wskakujesz na 2200 (optometrysta). To tak dla przykładu.

Tagi:

Pisanie prac, pisanie prac inżynierskich, kariera

Czytaj więcej

Jeśli rok temu rok temu robiliście listę postanowień to zapewne już wiecie z jak wielką determinacją wiążę się wytrzymanie w ich realizacji.

Lub jak jej brak doprowadza do spektakularnej porażki poczynionych zamierzeń.

Na co to całe planowanie jak i tak nic z tego nie wychodzi?

Hola, zabrzmiało zbyt pesymistycznie!

Życie jest po to żeby je planować. Żeby postanawiać co robić dalej lub co zmieniać.

Postanowienia są ważne. Mogą pomóc nam w zagospodarowaniu czasu w sposób …. planowany.

A jak nie działamy zgodnie z postanowieniami?

No cóż, samo życie.

Być może pojawiają się w naszej teraźniejszości rzeczy ważniejsze niż te zaplanowane.

Albo życie po prostu zupełnie nas zaskoczy. Obrót spraw był nie do przewidzenia.

A planowanie jest po to, żeby jakoś to wszystko ogarniać. Na tyle ile można.

Każdy z nas ma swoją energię, siłę, zdrowie, lepszy i gorszy czas.

Pewnie chcielibyśmy wszyscy być zabezpieczeni finansowo na całe życie i leżeć na plaży z drinkiem z palemką.

No ale to już chyba byłoby science fiction a nie rzeczywistość.

Zresztą to też w końcu byłoby nudne. Życie to nie zdjęcie z kalendarza ani pocztówka z wakacji.

Życie to coś więcej.

I każdy z nas musi z nim sobie radzić.

Oby jak najlepiej. Czego życzymy Wam w Nowym Roku!

Tagi: Pisanie prac, prace inżynierskie, nowy rok, pisanie prac inżynierskich

Czytaj więcej