Dziś dowiecie się do zawiera wstęp pracy magisterskiej i pracy licencjackiej

WSTĘP

(WYTŁUSZCZONY, DO LEWEJ)

Wstęp zawiera:

• uzasadnienie podjęcia badań (sytuacja problemowa) – wyjaśnienie podstawowych pojęć wynikających z tytułu pracy oraz wykazanie, na podstawie ogólnej oceny prac teoretycznych, dokumentów, doświadczeń, że występują luki lub błędy (nieaktualne rozwiązania) w opracowaniach teoretycznych i/lub dokumentach, są trudności w praktyce funkcjonowania instytucji itd.,
• przedmiot badań,
• cel badań: poznawczy, wyjaśniający, praktyczny (zawierający np. opracowanie projektu, sformułowanie kierunków rozwoju),
• problem główny i problemy szczegółowe,
• hipotezę (hipotezy) – w procesie opracowania pracy magisterskiej.
• metody, techniki badawcze,
• układ pracy (charakterystyka rozdziałów).

Uwaga:

Szczegółowy zakres treści zamieszczonych we wstępie ustala promotor uwzględniając zróżnicowanie na wymagania w stosunku do prac licencjackich i magisterskich

Czytaj więcej

Dziś publikujemy najczęstsze błędy popełniane podczas pisania prac dyplomowych.

Za długi tytuł. Temat powinien być wyrażony skrótowo i syntetycznie, tak sformułowany, by jak najściślej odzwierciedlał treści zawarte w pracy.
Niechęć do studiowania literatury związanej z przedmiotem badań i opracowanie rozdziału teoretycznego w oparciu o skromną literaturę.
Niechęć do studiowania literatury metodologicznej, co skutkuje błędną interpretacją przedmiotu i celu badań, zmiennych, problemów i hipotez.
Brak odwołania do literatury.
Błędnie sporządzone przypisy (często zamieszczane są przypisy tradycyjne i harwardzkie).
Brak uzasadnienia problemu, dlaczego tak określony problem będziemy rozpatrywać. Uzasadnienie powinno opierać się na dotychczasowych osiągnięciach nauki i praktyki.
Brak opisu metod i technik badawczych zastosowanych w pracy (błędem jest opis wszystkich metod stosowanych w badaniach pedagogicznych).
Brak zmiennych i wskaźników odnoszących się do własnych badań.
Brak próby interpretacji wyników badań, czyli uzasadnienia otrzymanych rezultatów.
Zniekształcenie struktury całości. Zbyt obszerny rozdział teoretyczny w porównaniu z rozdziałem empirycznym.
Brak korekty stylistycznej i gramatycznej.
Brak aneksu.
Zakończenie jako zbiór ogólników.
Wzorowanie się na poprzednich swoich opracowaniach (np. pracy licencjackiej) lub pracach wcześniej pisanych przez kolegów/koleżanki, które nie zawsze są prawidłowo zredagowane pod względem metodologicznym.
Pomijanie sugestii promotora.

Nie pozwól by któryś z tych błędów zaważył na Twojej przyszłości.

Czytaj więcej

Konstruując rozdział metodologiczny, można pominąć cytowanie obszernych treści z metodologii ogólnej. Wszelkie wyjaśnienia terminologiczne, podziały, klasyfikacje metod (np. co to jest metoda, narzędzie badawcze, jak w literaturze definiuje się przedmiot badań, problem, hipotezy, ich rodzaje, podział i opis metod stosowanych w pedagogice, zmienne i wskaźniki itp.) możemy syntetycznie ująć w przypisach. W większości prac dyplomowych dominuje metodologia ogólna przesłaniająca te treści, które odnoszą się do własnych badań.

Trudno często w „gąszczu metodologicznym” znaleźć opis i uzasadnienie doboru metody zastosowanej w pracy autorskiej (natomiast są opisywane wszystkie metody stosowane w badaniach pedagogicznych) czy zmiennych i wskaźników odnoszących się do własnych badań. Tak opracowany rozdział zyskuje na przejrzystości i komunikatywności. Pozwala również na dużą oszczędność czasu przy sporządzaniu recenzji pracy. O kształcie tego rozdziału decyduje promotor.
Przykład
METODOLOGICZNE PODSTAWY PRACY
2.1. Przedmiot i cel pracy
Przedmiotem badań uczyniono…………………………………………………………
Podać przyjęte określenie własnego przedmiotu badań.
2.2. Problemy i hipotezy pracy

Badacze przez problem badawczy rozumieją…………. Hipoteza……………..(w nawiasie również źródło).
2.3. Zmienne i wskaźniki

Co to jest zmienna, rodzaje zmiennych itp.
2.4. Metody badań. Uzasadnienie wyboru metod i technik.

Najważniejsze informacje o metodach.
2.5. Organizacja badań
2.6. Charakterystyka badanych

Czytaj więcej

Praca powinna być napisana w jednolitym stylu. Dopuszcza się stosowanie liczby pojedynczej, np. przeanalizowałem, przebadałem, lub formy bezosobowej – przebadano, przeanalizowano. Przyjęty na początku jeden z sugerowanych stylów pisania powinien być konsekwentnie realizowany.

W całej pracy należy również stosować jednolity system oznaczania przypisów, rozdziałów i podrozdziałów, rysunków, tabel, schematów i załączników. Wszystkie strony pracy muszą być ponumerowane (najlepiej z prawej strony na dole; pierwsza strona jest stroną tytułową – bez numeracji).

Każdy rozdział i inne części pracy, jak wstęp, zakończenie, bibliografia, aneksy, spis tabel, zaczynają się od nowej strony. Rozdział musi być opatrzony numerem i tytułem. Tytuły rozdziałów powinny być napisane wersalikami, pogrubioną czcionką o rozmiarze 14 pkt, a tytuły podrozdziałów pogrubioną czcionką 12 pkt. Poniżej każdego tytułu należy zostawić przestrzeń o szerokości 12 pkt. Nie należy stawiać kropki po tytule pracy ani na końcu tytułów rozdziałów i podrozdziałów, tytułów tabel, wykresów.

Praca dyplomowa (format papieru A4) powinna być znormalizowana, tj. pisana czcionką 12 Times New Roman, odstępy między wierszami -1,5 wiersza, odstępy między znakami i czcionkami — normalne, margines z lewej strony — 3,5 cm, z prawej oraz górny i dolny — 2,5 cm. Tekst wyjustowany (wyrównany do obu marginesów). W pracy należy stosować akapity. Stronę tytułową pracy ustala każda uczelnia.

Czytaj więcej

Aby dokonać charakterystyki badanej zbiorowości (próby badawczej), należy wykonać wiele czynności polegających na przekształceniu danych szczegółowych na syntetyczną informację o całej badanej zbiorowości. Materiał do tej charakterystyki czerpiemy z metryczki lub dokumentacji zebranej w trakcie wywiadu. Najlepiej ująć go w zestawieniu tabelarycznym lub w formie wykresu słupkowego bądź powierzchniowego. Następnie dokonujemy opisu struktury tej zbiorowości; informujemy o płci, wieku, stażu pracy.

Przykład

Badaniami objęto łącznie 557 mężczyzn. Wśród badanych najwięcej było mężczyzn w przedziale wiekowym od 30 do 39 lat (53,3%). Mniej liczną grupę stanowiły osoby w wieku 40-49 lat (22,7%). Najmniej było mężczyzn pomiędzy 50. a 55. rokiem życia (3,2%). Procentowy rozkład badanych w zależności od wieku ilustruje rysunek 2. Wśród badanych pracowników służb ratowniczych najwięcej było osób z wykształceniem średnim (54,4%). Drugą pod względem liczebności grupę stanowiły osoby z wykształceniem wyższym (26,4%), podczas gdy najmniej liczni byli mężczyźni z podstawowym wykształceniem (0,5%). Procentowy rozkład badanych w zależności od poziomu wykształcenia prezentuje rysunek 3. W badanej populacji zdecydowaną większość stanowili mężczyźni żonaci (69,7%), mniej było kawalerów (21%), natomiast najmniej liczną grupę stanowili wdowcy (1,6%). Procentowy rozkład badanych ze względu na stan cywilny ilustruje rysunek x.

Często w badaniach odwołujemy się do takich zmiennych jak wykształcenie rodziców czy poziom osiągnięć szkolnych. Stanowią one zwykle zmienne niezależne. Najczęściej opisuje się oddzielnie wykształcenie matki i ojca. Jako zmienną niezależną można brać pod uwagę wykształcenie łączne. Wówczas należy przypisać odpowiednią punktację poszczególnym poziomom wykształcenia i obliczyć średnią.

Źródło: S. Korczyński: Przygotowanie pracy dyplomowej z pedagogiki.

Czytaj więcej